Dopasowanie stroju młodego do młodego i do charakteru uroczystości wydaje się proste, ale na parę rzeczy należy zwrócić uwagę:
Powinien być dopasowany do charakteru uroczystości – jeśli jest to skromna uroczystość – wystarczy prosty garnitur, przy wystawnym balu odpowiedni może okazać się frak. Jeśli ślub jest latem, to panowie częściej wybierają kolory jasne. Jeśli ślub jest wcześniej rano, to nie wypada zakładać smokingu, który jest typowo wieczorowym strojem.
Powinien być dopasowany do panny młodej – jeśli wybrała styl angielski – najlepszy będzie surdut, lecz nie będzie on raczej pasował do sukni w stylu indyjskim
Jeśli jesteś niski, lepiej wybrać jednokolorowy strój, który optycznie wydłuża sylwetkę.
Ciemne kolory wyszczuplają, jasne poszerzają.
Jeśli masz krótkie nogi, lepiej nie wybierać przedłużanej marynarki, która jeszcze dodatkowo skróci nogi optycznie.
Dobrze by było też, by krawat, musznik lub fular był dopasowany kolorystycznie do panny młodej, np. jeśli dziewczyna ma dodatki złote – to i on powinien takie mieć.
Modne są odświętne kamizelki – zamiast kamizelki od kompletu garniturowego, strojna w jedwabne żakardy srebrne bądź złote, wyszywana zazwyczaj we wzory, kupowana razem z fularem, krawatem lub musznikiem do kompletu.
Najważniejsze by koszula młodego była w kolorze sukni – jeśli masz suknię ecri, a młody będzie miał śnieżną biel (i odwrotnie) – ecri będzie wyglądała jak brudna! Natomiast przy zgraniu kolorystycznym będzie wyglądało to dobrze.
Biżuteria – w zależności od wybranych ozdób na szyję, możemy potrzebować spinki do krawata lub fularu, szpilki do musznika lub plastronu. Poza tym przydać się mogą spinki do mankietów.
Buty – najczęściej wiązane półbuty, do fraka koniecznie lakierki. Kolorystyka dobrana do stroju – im jaśniejszy strój tym jaśniejsze buty. Powinny one być bez czuba ani ostrych boków, delikatnie zaokrąglone. Wygodniejsze będą węższe buty, gdyż podczas tańczenia w szerokich butach łatwiej o przydeptanie partnerki
Krój stroju:
Na co zwrócić uwagę przy wyborze stroju?
Frak lub surdut są bardzo popularne w anglosaskich częściach świata, natomiast w Polsce najczęściej spotyka się garnitury, zarówno ciemne, nawet czarne, jak i beżowe, brązowe aż po ecri. Czym różnią się te fasony?
a) Surdut – jest to przedłużana marynarka, zazwyczaj z czarnego materiału. Jest on ścięty pod kątem tak, że z przodu jest ona krótsza niż z tyłu, gdzie sięga do kolan. Klapy pokryte są błyszczącym materiałem, zazwyczaj satyną. Do surdutu można założyć czarne bądź jaśniejsze spodnie bez kantów, ale z lampasami po bokach (ciut lśniące paski materiału). Do tego kamizelka, biała koszula z usztywnianym kołnierzykiem i biała muszka, która może być zastąpiona przez fular bądź plastron. W wersji ekstrawaganckiej, można pokusić się o kapelusz i laskę jako dopełnienie stroju.
b) Frak – ma podobnie jak surdut przedłużoną marynarkę, lecz z przodu jest ścięty ostro pod kątem do góry, by później pod kątem prostym opadać w dół. Bez zapięcia z przodu a guziki są wyłącznie do ozdoby, wyłącznie z czarnego materiału. Kompletem do niego jest kamizelka o równie ostrym zakończeniu u dołu, co marynarka, oraz koniecznie biała muszka. Najczęściej spotykany jest on na dyrygentach w orkiestrach, lecz zdecydowanie sprawdzi się na bardzo eleganckim weselu. Koniecznym dodatkiem są lakierki.
c) Smoking – to właściwie garnitur, ale klapy marynarki są z błyszczącego materiału, a przy spodniach widoczny jest ozdobny pas, a szyję ozdabia muszka w tym samym kolorze co pas. Spodnie są z lampasami, bez kantów.
d) Garnitur – to najbardziej popularny strój młodego, składa się z marynarki (najmodniejsza jest jednorzędowa, zdarzają się też dwurzędowe), z materiału gładkiego, w prążki lub nawet połyskującego. Marynarki mogą być standardowej długości lub przedłużane. Kolory od czarnych poprzez brązowe aż do jasnego beżu. Spodnie w kant.
Dobrze dobrana marynarka, to połowa sukcesu – musi być dość dopasowana ale nie obcisła, rękawy sięgać powinny do nadgarstków, a spod nich delikatnie wystawać powinna koszula. Spodnie zazwyczaj bez mankietów, powinny delikatnie opadać na buty tak, by kant się na nich załamywał.
Ozdoby na szyję:
– krawat – to długi kawałek materiału zawiązywany w węzeł pod szyją, wkłada się go wyłącznie do garnituru, pod kamizelkę, najlepiej w kolorze dodatków sukni ślubnej.
– muszka – to krótszy kawałek materiału z charakterystycznymi rozszerzeniami, które zawiązuje się na węzeł i formuje kokardę. Biała – wyłącznie do fraka (przy smokingu biała zarezerwowana jest dla kelnerów), w smokingu dobrana do pasa.
– musznik – to krótszy kawałek materiału, który zawiązuje się w węzeł pod szyją. Wyglądem przypomina krótszy krawat lecz pozostałe dwa końce materiału spina się ozdobną szpilką.
– plastron – podobny jest nieco do musznika, lecz jest dużo dłuższy i po zawiązaniu sięga prawie do paska spodni. Ma symetryczne końce ścięte na płasko, rozłożony przypomina szarfę. Spina się go podobnie jak musznik przy pomocy ozdobnej szpilki. Końce plastronu muszą być ukryte, dlatego też konieczne jest zapięcie marynarki bądź kamizelki
– fular – to miękki materiał, który zakłada się pod otwartą koszulę, ozdabia spinką bądź szpilką. Jest przeznaczony dla osób ekstrawaganckich, gdyż jest najbardziej swobodnym i nonszalanckim dodatkiem.
